Pierwszy i ostatni kadr krótkometrażowego filmu „Brzemię” wypełnia obraz Zofii Stryjeńskiej „Pory roku. Listopad - grudzień (Korowód I – z jeleniem), wyrastający z inspiracji polską i huculską kulturą ludową. Dynamika kipiącego życiem płótna, będącego kwintesencją stylu dekoracyjnego w malarstwie polskiego dwudziestolecia, skłania do uruchomienia akcji, obudzenia płaskiej kompozycji, wprowadzenia żywego ruchu. Reżyserka filmu Iwona Pasińska potraktowała malarskie ujęcie - mieniący się wszystkimi barwami korowód postaci - jako impuls do skomponowania choreografii i budowania kolejnych scen, składających się na metaforę życia w zbiorowości, przemieszczania się na linii życia, doświadczania dobra i zła, szczęścia i bólu, niezmienności rytmu natury i zmiennych kolei losu. Dwa światy - ten indywidualny i ten wspólnotowy - oddzielone są niewidzialną granicą. Bo wspólnota pod bajecznie kolorową i ludyczną maską zwyczajów, tradycji i obrzędów skrywa inną twarz. Wyrzuca na margines, „zagryza” i odrzuca.

Warstwę wizualną 9-minutowego filmu współtworzą zaczerpnięte z malarstwa Stryjeńskiej motywy ornamentacyjne. Fragmentaryczną narrację budują słowa pieśni tradycyjnych w aranżacji i wykonaniu Kapeli Maliszów, które nakładają się na język tańca współczesnego. Międzygatunkowe połączenie filmu tańca i malarstwa czyni drugą w historii produkcję filmową Polskiego Teatru Tańca interdyscyplinarnym eksperymentem z pogranicza sztuk.  

Na podstawie obrazu Zofii Stryjeńskiej „Pory roku. Listopad-Grudzień” (Korowód I - z jeleniem)

Link